روسیه به دنبال همکاری با کشورهایی همچون چین، هند، ترکیه، برزیل و ایران برای تشکیل «گروه هشت» جدید است‌؛ گروهی که رقیب «گروه هفت» متشکل از هفت کشور ثروتمند و قدرتمند عمدتا غربی باشد. روسیه خود نیز بخشی از همین گروه بود اما در پی اشغال شبه‌جزیره کریمه از آن اخراج شد تا «گروه هشت» سابق به «گروه هفت» تبدیل شود. 

حالا که روابط اقتصادی روسیه با کشورهای «گروه هفت»، به‌خصوص آمریکا و کانادا، مخدوش شده این کشور به دنبال تشکیل بلوک رقیب است. «گروه هفت» که شامل شش کشور غربی (آمریکا، کانادا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا) به‌اضافه ژاپن می‌شود، در بیانیه‌ای علیه روسیه خواهان تعلیق عضویت این گروه در شورای حقوق بشر سازمان ملل شده بود؛ این شورا در واقعیت نیز دست به تعلیق عضویت زد و مدتی بعد روسیه از آن خارج شد. 

ژاپن در زمان نخست‌وزیر پیشین، شینزو آبه، روابطی گسترده با روسیه داشت. آقای آبه و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، بارها دیدار کردند و سعی کردند مسائلی مثل اختلاف ارضی دو کشور در مورد جزایری که اتحاد شوروی در پایان جنگ جهانی دوم در نبرد با ژاپن به دست آورده حل کنند. در پی حمله روسیه به اوکراین اما همه چیز عوض شده و توکیو بیشتر همگام با غرب عمل کرده است. 

ویاچسلاو ولودین، رئیس دوما، در صفحه «تلگرام» خود نوشت: «اقتصادهای آمریکا، ژاپن، آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و کانادا همچنان زیر فشار تحریم‌های علیه روسیه فرومی‌پاشند. از هم پاشیدن روابط اقتصادی موجود توسط واشنگتن و متحدانش منجر به تشکیل نقاط جدید رشد در جهان شده است.»

هشت کشوری که به آن‌ها اشاره شده وجه مشترکی دارند: عدم مشارکت در آن‌چه روسیه «جنگ‌های تحریمی» می‌نامد. این کشورها عبارتند از چین، روسیه، ایران، ترکیه، هند، اندونزی، برزیل و مکزیک. هرچند برخی کشورهای متمایل به غرب نیز به تحریم‌ها علیه روسیه و جو کلی علیه این کشور در پی اشغال اوکراین نپیوسته‌اند؛ مثلا اسرائیل و امارات متحده عربی و سایر کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس. 

ولودین با اشاره به این هشت کشور گفت از نظر درآمد سرانه ۲۴.۴ درصد جلوتر از گروه قبلی خواهند بود (هرچند معلوم نیست چنین ادعایی چطور محاسبه شده است.) رئیس مجلس روسیه گفت این کشورها «می‌خواهند با روسیه به گفتگو و روابطی با سود متقابل» برسند و این‌‌گونه «گروه هشت» جدید را تشکیل دهند. 

روسیه در سال ۲۰۱۷، سه سال پس از آن‌که از «گروه هشت» اخراج شده بود، اعلام کرد علاقه‌ای به بازگشت به این گروه ندارد. این عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل البته همچنان عضو «گروه ۲۰» است که وسیع‌تر است و کشورهایی مثل عربستان سعودی و ویتنام نیز از اعضای‌ آن‌ به‌حساب می‌آیند.

در ماه آوریل بود که وزرای دارایی و روسای بانک مرکزی «گروه ۲۰» برای گفت‌وگو درباره اهداف سیاست اقتصادی در واشنگتن تشکیل جلسه دادند. در سه روز این جلسه، هر وقت مقامات روس صحبت می‌کردند، نمایندگان آمریکا، بریتانیا، کانادا و سایر کشورهای غربی به اعتراض جلسه را ترک می‌گفتند.

کریستیا فریلند، وزیر دارایی کانادا که خود تبار اوکراینی دارد، در نشست خبری مشترکی با همتای اوکراینی خود، سرهی مارچنکو، گفت: «روسیه که سر میز باشد گروه ۲۰ توان کارکرد موثر ندارد.»

خانم فریلند گفت: «روسیه بر سر میز کشورهایی که گرد هم آمده‌اند تا رفاه اقتصاد جهانی را حفظ کنند، جایی ندارد؛ نمی‌شود هم شکارچی باشی و هم جنگل‌بان.»

نشست بعدی «گروه ۲۰» در ماه نوامبر در اندونزی برگزار می‌شود. پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، هر دو دعوت همتای اندونزیایی خود، جوکو ویدودو، را برای شرکت در این نشست پذیرفته‌اند. 

آقای ویدودو با تصمیم برای دعوت هر دو کشور شاید قصد میانجی‌گری داشته باشد. او در ماه آوریل در پی گفت‌وگوی تلفنی با پوتین به او گفت: «جنگ باید بلافاصله خاتمه پیدا کند و باید فرصتی به مذاکرات صلح داد. اندونزی آماده است تا به این هدف کمک کند.»

ویدودو در سخنرانی دیگری نیز گفته بود: «من ابراز امیدواری کرده‌ام که جنگ به زودی پایان پیدا کند و راه‌حل صلح‌آمیز از طریق مذاکرات پیش برود. ما متوجهیم که گروه بیست می‌تواند پیش‌برنده احیای اقتصاد جهان باشد.»